Sieglos | Sieglu xvii • Sieglu xviii • Sieglu xix |
Décades | 1700 • 1710 • 1720 • 1730 • 1740 • 1750 • 1760 • 1770 • 1780 • 1790 |
Tabla añal del sieglu XVIII |
El sieglu XVIII d. C. (sieglu decimoctavu dempués de Cristu) o sieglu XVIII EC (sieglu decimoctavu de la era común) empezó'l 1 de xineru del añu 1701 y terminó'l 31 d'avientu de 1800. Na historia occidental, el sieglu XVIII tamién ye llamáu Sieglu de les Lluces, debíu a la nacencia del movimientu intelectual conocíu como Ilustración.[1] Nesi marcu, el sieglu XVIII ye fundamental pa entender el mundu modernu, pos munchos de los acontecimientos políticos, sociales, económicos, culturales ya intelectuales d'esos años estendieron la so influencia hasta l'actualidá.[2][3]
Ello ye que pa la historia occidental ye'l postreru de los sieglos de la Edá Moderna y el primeru de la Edá Contemporánea, tomándose convencionalmente como momentu de división ente dambes los años 1705 (máquina de vapor), 1751 (L'Encyclopédie), 1776 (Independencia d'Estaos Xuníos) o, más comúnmente, el 1789 (Revolución francesa).[4]
Tres el caos político y militar vivíu nel sieglu XVII, el sieglu XVIII, non carente de conflictos, va ver un notable desenvolvimientu nes artes y les ciencies europees de la mano de la Ilustración, un movimientu cultural carauterizáu pola reafirmación del poder de la razón humana frente a la fe y la superstición. Les antigües estructures sociales, basaes nel feudalismu y el vasallaxe, van ser cuestionaes y acabarán per colapsar, de la que, sobremanera n'Inglaterra, empecípiase la Revolución industrial y el despegue económicu d'Europa. Mientres dichu sieglu, la civilización europea occidental va afitar el so predominiu nel mundu y va estender la so influencia por tol orbe.[5]